W swojej decyzji z lipca tego roku Komisja Europejska nałożyła na wiodących producentów ciężarówek najwyższą karę w swojej historii w łącznej wysokości 2 926 499 000 € za naruszenie przepisów unijnego prawa konkurencji.

Komisja ustaliła, że ukarani producenci przez 14 lat, od 1997 r. do 2011 r., ustalali ceny przedmiotowych pojazdów i dokonywali uzgodnień dotyczących kosztów, dopuszczając się w ten sposób bardzo poważnego naruszenia zakazu zawierania porozumień antykonkurencyjnych, o którym mowa w art. 101 ust. 1 TFUE. Wszyscy producenci przyznali się do udziału w kartelu.

Ustalając wysokość kar Komisja wzięła pod uwagę jako okoliczności obciążające takie czynniki jak poważny charakter naruszenia (kartel jest jednym z najpoważniejszych naruszeń prawa konkurencji), wysokość obrotów członków kartelu, długi okres jego funkcjonowania, fakt, iż był on stosowany na znacznym obszarze terytorialnym oraz fakt, iż podmioty będące członkami kartelu posiadały łącznie wysoki udział w rynku.

Należy jednak zauważyć, iż kary dla wskazanych producentów mogły być jeszcze wyższe, gdyby nie fakt zastosowania w sprawie programu łagodzenia kar (tzw. leniency) łącznie z procedurą pojednawczą (tzw. settlement procedure). Dzięki leniency MAN, jako podmiot ujawniający fakt utworzenia kartelu, uzyskał pełne zwolnienie kary, zaś kary pozostałych producentów zostały obniżone do poziomu: Daimler — 1 008 766 000 € , DAF — 752 679 000 €, Volvo/Renault —670 448 000 € oraz Iveco — 494 606 000 €.

Warto wskazać, iż powyższa decyzja Komisji otwiera drogę do dochodzenia od wskazanych producentów odszkodowania za naruszenie prawa konkurencji w ramach tzw. private enforcement (tj. prywatnoprawnego egzekwowania reguł prawa konkurencji) przez wszystkie podmioty, które na skutek tego naruszenia poniosły szkodę, przy czym szkodą tą może być w szczególności różnica pomiędzy ceną nabycia przedmiotowych pojazdów a ceną która obowiązywałaby w przypadku braku kartelu i ustalenia cen na poziomie wynikającym z reguł konkurencji. Istotne jest, że takiego odszkodowania można domagać się również od podmiotu ujawniającego, pomimo zwolnienia go z obowiązku zapłaty kary dzięki leniency.